سامانه نیازهای زندگی امروزی

به اندازه‌ی چند دقیقه، با من نشسته بود

از خودش گفت، از قصدِ آمدنش، از چرایِ رفتنش

ساده بود و صمیمی‌

لحنی داشت، به گوشِ احساسِ من، بی‌ انتها غریب

قهوه‌اش را خورد، دستم را فشرد و رفت

ماجرایِ عجیبی ‌ست بودنِ ما آدم‌ها

یک نفر برایت چند دقیقه وقت می‌‌گذارد و به اندازه‌ی خوردنِ یک قهوه، چشمانت را به دنیائی تازه باز می‌‌کند

برای یک نفر، عمری وقت می‌‌گذاری. همان کسی‌ که قادر است به اندازه‌ی خوردنِ یک قهوه، دنیایی را خراب کند

با تاسف نمی‌نویسم

برای بیدار شدن، برای شروع‌های تازه، هرگز دیر نیست

قهوه‌های تلخ، آدم‌های تلخ، روز‌های تلخ، الزاماً به معنی‌ پایانی تلخ نیست

هنوز هم معتقدم ... برای وارد شدن به دنیای دیگران، باید به اندازه یک فنجان قهوه برایشان وقت گذاشت.

به وبلاگ من فعلآ خوش امدید!!!!

هدفم از راه اندازی سایت، آموزش هنر و مهارت‌های لازم

برای پارسی زبانان عزیز

در سراسر دنیاست.

به امید روزی که آگاهی در بین هموطنانم فراگیر شود.

سوالات خود را مطرح فرمایید در حد توان پاسخ خواهم داد.

بانو .....قسم بر راز برمودای چشمانت

دلم چون زورقی شد غرق در دریای چشمانت

نگاهت هم‌چو مغناطیس ما را می‌کند مجذوب

چه طعم دلکشی دارد میِ گیرای چشمانت

عزیزم ، نازنینم ، مهربانم بس که جذابی

نیوتن می‌‌گزد انگشت خود را پای چشمانت

خمارم، بی‌قرارم، پیچ و تابم را نمی‌بینی

بیا مستم بکن امشب تو با صهبای چشمانت

ز عشقت خواب از چشمم فراری می‌شود هر شب

به شوق دیدن خورشید در فردای چشمانت

تبر را بر زمین پرتاب خواهد کرد ابراهیم

اگر یک دم چو من بیند بت زیبای چشمانت

بیا تنظیم کن با پلک‌هایت نبض جانم را

که قلبم می‌تپد هر لحظه در رویای چشمانت

چو هندو آتشم می‌زد درون معبد عشقت

نگاه گرم پر احساس شهوت‌زای چشمانت

زلیخا ، عشق من ، بانو ، ترنج و زخم چاقو کو؟

که دخترهای ایلم را کنم رسوای چشمانت